De Eifelbahn, een spoorlijn dwars door de Eifel van Keulen naar Trier, een traject van bijna
164 kilometer. Een monsterproject om aan te leggen door het berglandschap van de Eifel.
In de 19e eeuw en daarvoor was de Eifel een gebied dat moeilijk door te komen was. Een bergachtig gebied, natuur en op veel plaatsen onbegaanbaar. De lokale bevolking was aangewezen op hun eigen omgeving en benodigde spullen, bouw- en grondstoffen en alles wat vervoerd moest worden, ging met paard en wagen over moeilijk begaanbare zandpaden.
In 1860 ging daar verandering in komen. De Rheinischen Eisenbahngesellschaft kwam met plannen om een spoorbaan dwars door de Eifel aan te gaan leggen. Volgens veel Eifeler in die tijd een onmogelijke opgave in het Eifel gebied met haar bergen en “wilde” natuur.
De plannen voor de aanleg van de Eifelbahn, de Eifelbahnstrecke, werden doorgezet en al snel na 1860 begon men met de aanleg van dit monsterproject. Het traject zou een goede verbinding worden tussen de industriegebieden aan de Rijn en de Ruhr naar, onder andere de mijnbouwgebieden richting het zuiden van de Eifel en Luxemburg.
Het zou een hele opgave worden om 164 kilometer spoor aan te leggen door en over de bergen van de Eifel. Voor de bewoners van de Eifel veranderde er veel er kwam werkgelegenheid en veel Eifeler hadden werk bij de aanleg van de spoorlijn. Maar er werden zelfs arbeiders uit Oostenrijk, Kroatië en Italië aan het werk gezet. Er hebben rond de 18.000 mensen gewerkt aan de aanleg van de Eifelbahn.
De werkomstandigheden waren niet altijd even goed en het werk was zwaar. De aanleg was voor die tijd een bijna onmogelijke opgave. Met de hand werden grote dammen gebouwd waar het spoor over moest lopen, er werden doorgangen door bergen gemaakt, tunnels uitgehouwen en bruggen gebouwd.
Maar ook stationsgebouwen werden neergezet en watertorens voor de stoomtreinen. Een project van ongekende omvang.
Na 10 jaar was werd het traject Köln – Trier van de Eifelbahn geopend en op 1 juli 1871 reed de eerste trein over de nieuw aangelegde spoorbaan. Overal uit de Eifel kwamen de mensen kijken naar dit historische moment.
Voor de Eifel betekende de Eifelbahn een aansluiting met de industriegebieden, werkgelegenheid en men kon de handel uitbreiden. Zo konden boeren met hun fruit, groente, aardappelen of andere oogst met de trein naar verdere gebieden reizen, zoals de markten in Keulen en Aken, om hun handel te verkopen. Ze waren niet meer gebonden aan hun paard en wagen en de moeilijk begaanbare zandpaden.
Mensen uit de Eifel konden nu gaan werken in de industriegebieden. Hout uit de Eifel kon makkelijk met de trein gestransporteerd worden naar andere regio’s. En ook voor de mijnbouwbedrijven in de Eifel konden er nu makkelijk grondstoffen van en naar de industriegebieden getransporteerd worden.
Bijna gelijk met de ingebruikname van de Eifelbahn voor personen en goederen vervoer werd de nieuw aangelegde spoorbaan ook direct al ingezet voor het vervoer van duitse soldaten die terugkwamen vanuit Frankrijk tijdens de oorlog Duitsland-Frankrijk in 1870/1871.
De Eifelbahn heeft veel veranderd voor de Eifel en tot de dag van vandaag rijden de treinen nog steeds.
Misschien wilt u ook lezen:
Geef een reactie